Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Τι είναι ο κόσμος?

Ο κόσμος είναι κύτταρο,
στον οργανισμό του σύμπαντος.

Β. thanks

Στον τόπο με τα γάντια
δεν έμεινε κανείς.
Φορέσαν όλοι άλλο δέρμα,
δεν είμαστε πια εμείς.

Πουλιά, πετάξαν, φύγανε
δεν έμεινε κανείς.

Μονάχα όσοι τα βγάλανε αφήσαν αποτύπωμα,
για πάντα χαραγμένο.
Μυαλό που ξέχασε,
σώμα τραυματισμένο.

@@@

Που ήσουν και που βρίσκεσαι...;
αναρωτιέσαι αν τελικά αλλάζει κάτι,
ή απλά την ευθεία σου τυφλά ακολουθείς,
περπατάς και πέφτεις...

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Απόγνωση

Απόγνωση,
άλλοι έιναι οι δρόμοι που πρέπει να πάρουμε,
αυτοί που θα φτιάξουμε.

Τι ζητάει;

Έξω από μένα και απέναντι μου,
τι ζητάει;

Σε πόσα όχι απλά έκλεισα τα μάτια,
αλλά αρνήθηκα να νιώσω;
να είμαι εκεί και να αισθανθώ;

Ώρες, ώρες με κοιτώ και δε βρίσκω τίποτα γνώριμο ν'αγγίξω,
έτσι ονειρεύτηκα να είμαι;

Έτσι, μπόρεσα να ταιριάξω.

Το αίμα κυλάει

Πόσο πραγματικά σημασία παίζει το ανάγλυφο!

Πόσο λατρεύω τις φλέβες μου που πετάγονται,
όταν είμαι θυμωμένη,
όταν έχω κάτι να πω,
όταν σιωπηρά αισθάνομαι!

Είναι σαν τους δρόμους πάνω στον χάρτη,
ακόμα καλύτερα σαν ρυάκια,
ξεκινούν απ'την καρδιά και κυλούν,
ως την άκρη...

Να, είναι μερικές φορές σαν σήμερα,
που έχουν διογκωθεί τόσο,
που ενώ θέλω, ΦΟΒΑΜΑΙ.

Φαίνεται σα να διαχωρίζονται από μένα
και να με οδηγούν έξω από τον εαυτό μου.