Πόσο πραγματικά σημασία παίζει το ανάγλυφο!
Πόσο λατρεύω τις φλέβες μου που πετάγονται,
όταν είμαι θυμωμένη,
όταν έχω κάτι να πω,
όταν σιωπηρά αισθάνομαι!
Είναι σαν τους δρόμους πάνω στον χάρτη,
ακόμα καλύτερα σαν ρυάκια,
ξεκινούν απ'την καρδιά και κυλούν,
ως την άκρη...
Να, είναι μερικές φορές σαν σήμερα,
που έχουν διογκωθεί τόσο,
που ενώ θέλω, ΦΟΒΑΜΑΙ.
Φαίνεται σα να διαχωρίζονται από μένα
και να με οδηγούν έξω από τον εαυτό μου.