Πεζώ

Γράφω περιγράμματα
στους σκοπούς των χειλιών σου.
Ένα κραγιόν ξέφυγε.
Κοκκίνισαν τα μάγουλα.
Έσκυψαν τα βλέφαρα.
Μαζέψανε οι ώμοι.

Μία αντιστροφή στους νόμους της έλξης.
Τι ποίηση να σου γράψω
και τι να πρωτοδιαβάσεις.
Χαθήκαμε στις διαβάσεις
κι ούτε ένα τραγούδι.
Έτσι πάμε,
πεζά.

Ας έρθει

Ας έρθει,
ας έρθει
ο ήλιος σαν αγόρι.
Ας έρθει
να μ'εξατμίσει,
να γίνω ένα με τα μικροσωματίδια του αέρα.
Ας έρθει
να με ζεστάνει
με μια ηλιαχτίδα,
να νιώσουν ζωή τα κύτταρά μου.

Ας έρθει,
ας έρθει
ο ήλιος σαν αγόρι.
Ας έρθει
να με πλαγιάσει σ'ενα ξέφωτο,
να ακούμε το θρόισμα των φύλλων
της οξιάς.

Ας έρθει,
κι έχω φορέσει τα καλά μου.

Απουσία

Παραδοσιακοί σκοποί
δημιουργούν εικόνες.
Κοιτάζω ένα φεγγάρι,
χωρίς φεγγάρι.

Σουρουπώνει
εκεί που τρέχουν οι μοναξιές,
ν' ανταμωθούν.
Έρχεται το σκοτάδι.

Μάθαμε τη θλίψη,
την τραγουδάμε,
την χορεύουμε,
τη διασκεδάζουμε.

Άραγε τι αλήθειες σκεπάζει;
Κοιτάζω τα μάτια σου,
δίχως τα μάτια σου.
Έρχεται το σκοτάδι.

Μοιρολόι,
σκοπός της ισορροπίας.
Ακουμπώ το κορμί σου,
χωρίς το κορμί σου.
Προσδοκίες.
Έρχεται το ξημέρωμα.