ένα πρωινό., ένα πρωινό σαν σήμερα, είχα ψιρίσει ένα marlboro lights ,
πριν 10 - 11 χρόνια
και περίμενα να με ξημερώσει και να τον τραγουδίσω,
τον χάρτινο ουρανό,
και μετά στο κεφάλι μου να τον κάψω και θεωρούσα αφού το κανα στο κεφάλι μου,
αχ κεφαλάκι μου,
όλα θα ταν εντάξει... μα δεν ήταν... και εγώ συνέχιζα μανιωδώς να διαβάζω φυσική κατεύθυνσης ,
και ήμουν ένα συνεπέστατο φυτουκλάκι,
και μου άρεσε κιόλα,
αφού είχα βρει και εγώ κάτι στο οποίο με παραδεχόταν όλοι. . .
κι όπως με ξημέρωνε και εβγαινε ο ήλιος, έτσι απλά με ξενέρωσε,
και έτσι απλά κάποιο άλλο αντίστοιχο πρωί
με ξενέρωσα,
στη βολή μου μέσα, στη δικιά μου βολή , κατερίνα, με ξενέρωσα.
Και η βολή μου γυρίζει , γυρίζει , γυρίζει, πάνω από το κεφάλι μου.
Καταραμένη φυσική, που με κανες να σαγαπήσω και πως έτσι,
λοιπόν,
κάνω και εγώ κάτι σωστά΄, θεώρησα.
πριν 10 - 11 χρόνια
και περίμενα να με ξημερώσει και να τον τραγουδίσω,
τον χάρτινο ουρανό,
και μετά στο κεφάλι μου να τον κάψω και θεωρούσα αφού το κανα στο κεφάλι μου,
αχ κεφαλάκι μου,
όλα θα ταν εντάξει... μα δεν ήταν... και εγώ συνέχιζα μανιωδώς να διαβάζω φυσική κατεύθυνσης ,
και ήμουν ένα συνεπέστατο φυτουκλάκι,
και μου άρεσε κιόλα,
αφού είχα βρει και εγώ κάτι στο οποίο με παραδεχόταν όλοι. . .
κι όπως με ξημέρωνε και εβγαινε ο ήλιος, έτσι απλά με ξενέρωσε,
και έτσι απλά κάποιο άλλο αντίστοιχο πρωί
με ξενέρωσα,
στη βολή μου μέσα, στη δικιά μου βολή , κατερίνα, με ξενέρωσα.
Και η βολή μου γυρίζει , γυρίζει , γυρίζει, πάνω από το κεφάλι μου.
Καταραμένη φυσική, που με κανες να σαγαπήσω και πως έτσι,
λοιπόν,
κάνω και εγώ κάτι σωστά΄, θεώρησα.