Τα κορίτσια

Με είχες μες στο ροζ
      και στις τουλίπες.
Μα εγώ γεννήθηκα στο γκρίζο.
Μάνα
Μην κλαις,
       γιατί εγώ κλαίω
       γιατί εγώ καίω.

Είναι που δεν θα δεχτώ ποτέ τον βιασμό.
μας.
Είναι που αν τον δεχόμουν,
 καλά θατανε όλα.

Λουλουδοστολισμένα.

Ορθός λόγος

Φιλόλογοι,
οι παραστρατιωτικοί της σκεψης,
                                  στις σκέψεις.

Θα φάμε τα λαρύγγια σας
και θα φτύσουμε,
τις ορθότητές σας.
Πάντα με το γάντι,
πάντα με τακτ,
πίσω στις τρύπες σας.

Φτού.

Χοροχώροι

Να δημιουργείς τον χώρο σου
Έναν χορό για σένα
Στον χρόνο για να είσαι.

Να νιώθεις τον κίνδυνο
 να βιώνεις τον φόβο σου
 να βιώνουν το φόβο.

Μην τυχόν και ακυρώσεις
πραγματικότητες
 μη φτιάξεις νέες και απονοηματοδοτήσεις
   τη συνήθεια και τη βολή.

Με βλέπεις θλιμμένη να τριγυρνώ
με γοργό βήμα σε προσπερνώ
και εσύ ακόμα αναρωτιέσαι
  για την ταχύτητα στις πόλεις
  για την ταχύτητα στους δρόμους.

Μη μιλάς, κάνε μια παύση
τα είπαμε όλα
και όλα μας τα είπαν.

Χάιδεψέ με και άσε με
Να έχω λόγο να προσπαθώ
τον χώρο μου να κάνω.

Κι αν σε ξεχάσει η μνήμη μου.

Τα ακροδάκτυλα θα θυμούνται τα γένια σου.

Τις βίαιες απολήξεις των λέξεών σου,

κατα τα άλλα τρυφερών.

Ο έρωτας περνάει και χάνεται,

όπως και οι άνθρωποι.

Μα τα αγγίγματα μένουν,

μα η μυρωδιά σου είναι.

Άστο, μη φύγεις,

ας είσαι και εσύ εδώ.